W podium dyskusyjnym uczestniczyli:
Alev Korun – z partii Zielonych Nbabg: Grüne
Sabine Oberhauser – ÖGB Vizepräsidentin
Filiz Kalayci – Rechtsanwältin
Zeynep Arslan - MA 17
Katharina Kraindl – Ärzte ohne Grenzen
Hatice Sahin – Ilter – moderacja

Oraz goście specjalni:
Gabriele Heinisch – Hosek – Frauenministerin
Rudolf Kaske – AK – Vizepräsident

Alawici nie przykładają wagi do narodowości, koloru skóry, języka itd. Uważają się zatem za bardziej otwartych od konserwatywnych sunnitów i tak też są postrzegani przez innych.
Społeczność alawicka, szacowana na okolo 20 milionów osób, dopiero teraz zaczyna dopominać się o swoje prawa. Pozytywne zmiany są bardzo widoczne, można otwarcie dyskutować na temat tej mniejszości bez większych przeszkód, choć stosunek konserwatywnego społeczeństwa pozostaje wrogi. Tym niemniej, atmosfera wokół problemu Alawitów wydaje się być daleka od tej z 1993 roku, gdy w środkowo – anatolijskim mieście Sivas doszło do masakry w hotelu Madmak, gdzie odbywał się kongres, na którym zebrali się alawiccy intelektualiści, a sunniccy fundamentaliści podłożyli ogień, przyczyniając się do straszliwej śmierci 36 osób.
Czy osiągnięcie równych szans dla kobiet w miejscu pracy oraz w rozwoju polityki publicznej i społecznej jest utopią, czy już rzeczywistościa? Walka o egalitaryzm, zrównanie ludzi pod względem warunków życiowych, praw i dochodów, solidarność dla równych i lepszych warunków pracy i życia kobiet...trwa nadal.

Migracja i związane z tym „warunki” – zatrudnienie, edukacja, mieszkalnictwo, zdrowie, status prawny, itd.
Poprawienie sytuacji społecznej kobiet, walka o lepszą przyszłość dla dzieci, zwłaszcza dla córek.
To tematy poruszane na podium dyskusyjnym, w którym uczestniczyli czynnie przybyli goście, kobiety i mężczyźni.
Dyskusja trwała kilka godzin… nie czułam zmęczenia, obserwując wielkie zaangażowanie osób w niej uczestniczących. Opuściłam salę tylko na chwile żeby skorzystać z bufetu oraz porozmawiać z bardzo sympatycznymi i otwartymi Alawitami.
Ten jakże interesujcąy dzień zakończył się koncertem kilkunastu artystów muzyków:
Jenny Bell, Sehriban Tekci, Kadinlar Saz Grubu, Müzeyyen Saygin, Serdal Genz, Erdal Dogan, Hasan Hüseyin Öksüz oraz Kiymet Alsan.
Kolorowo udekorował salę swoimi obrazami austriacki malarz Johann Rumpf.

B. Kalczynska