Otrzymana przez nas publikacja mogłaby być powodem do dumy. Mogłaby, po części i jest ale... No właśnie to "ale" nie pozwala mi tak do końca cieszyć się udziałem w trzeciej już Encyklopedii Polonii.

Wielka Encyklopedia Polonii Świata, wydana przez oficynę Kucharskiego w Toruniu jakoś do pięt nie dorasta tej wydanej przez prof. Zbigniewa Judyckiego. Z liczącej miliony Polaków zamieszkałych poza granicami Polski, autor najnowszej encyklopedii wyłowił dosłownie garstkę. Dla przykładu: z Austrii przedstawiona jest tylko niżej podpisana.

Logicznie mogę to zrozumieć jedynie na dwa sposoby. Po pierwsze: nikt oprócz mnie (w Austrii) nie zareagował na pisma sprzed 3 lat, i nie nadesłał w porę swojego biogramu. Po drugie: biogram powinien był być UDOKUMENTOWANY. A z tym już wielu działaczy i celebrytów polonijnych ma kłopoty. Nie będę tu rozpisywać się na temat kto i jak o sobie mówi i pisze (papier przyjmie wszystko) - tym niemniej brakuje mi w tej encyklopedii bardzo wielu nazwisk i to nie tylko z Austrii. I nie bardzo wiem jakim kluczem kierował się pan prof. Zbigniew Piasek przy prezentacji Polonii Świata. Dlaczego brak w zestawie Polonii ze Słowacji, Mołdawii a jest z Botswany? Nie mam nic przeciwko Polakowi stamtąd, ale czy tak trudno "dokopać się" do wiedzy o Polakach na Słowacji, na Węgrzech...? 

Te parę słów to nie recenzja. To uwagi, które nasunęły mi się po pobieżnym przekartkowaniu pięknie wydanej książki. Książki, w której brak jakże wielu wspaniałych Polek i Polaków, także z Austrii - nie rozumiem dlaczego.

Jadwiga Hafner