Zuletzt bearbeitet 31.03.2015 11.00


Zuletzt bearbeitet 22.05.2015 14.29
Gala w Teatrze Dramatycznym - wręczenie nagród im. R. Kapuścińskiego

 

 

 

 

 

Austriak, Martin Pollack

Laureatem Pióra Wolności

„Pióro Wolności” specjalne wyróżnienie w ramach Konkursu na reportaż otrzymał - za całokształt twórczości, austriacki reporter Martin Pollack, autor takich książek jak m.in. „Śmierć w bunkrze”, „Po Galicji”, „Cesarz Ameryki” czy ostatnio opublikowane „Skażone krajobrazy”.

Przypominamy tu, iż Martin Pollack otrzymał od naszej redakcji, przed dwoma laty, również statuetkę Złotej Sowy.

6. Finał Nagrody im. Kapuścińskiego 2015

Michał Olszewski, autor książki „Najlepsze buty na świecie” i Swietłana Aleksijewicz, autorka „Czasów secondhand”.

Michał Olszewski, autor książki „Najlepsze buty na świecie” i Swietłana Aleksijewicz, autorka „Czasów secondhand” odebrali w czwartek wieczorem nagrodę im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki.

To pierwszy wypadek w sześcioletniej historii Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki, gdy nagrodzono dwie książki. Michał Olszewski jest pierwszym polskim laureatem tej nagrody, a Swietłana Aleksijewicz otrzymała ją już po raz drugi. Nagrodzono ją już w roku 2011 za tom reportaży „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety”.

„Najlepsze buty na świecie” Michała Olszewskiego(Czarne) to zbiór reportaży o współczesnej Polsce, które autor pisał przez 11 lat. Olszewski odwiedza miejsca pamięci, takie jak Auschwitz czy Brzezinka, pisze o tym, jak żyje się tam zwykłym ludziom. Pisze o rekonstruktorach bitew, którzy noszą wehrmachtowskie (i tytułowe) „najlepsze buty na świecie”. Pisze też o zanieczyszczeniu powietrza w polskich kurortach, życiu w ośrodku Monaru i w domu opieki społecznej.

– To zwyczajne życie, podobną książkę dałoby się napisać w Niemczech czy USA, może kiedyś spróbuję. Moja Polska to kraj wiecznych emigrantów, gastarbeiterów, to kraj małych społeczności, w których feudalne zależności są nadal żywe. Wybrałem do książki opowieści o splotach, dramatach, traumach, bo dziennikarz nie jest od pisania o jasnych stronach świata. Dziennikarz to nie polityk, który powinien ważyć plusy i minusy. Dziennikarstwo ma prawo boleć – powiedział Olszewski.

Swietłana Aleksijewicz w „Czasach secondhand”(Czarne) próbuje opisać zjawisko „człowieka sowieckiego” w 20 lat po upadku ZSRR. Aleksijewicz, opisując tzw. sowka – „sowieckiego człowieka”, nie porywa się na przedstawienie mechanizmów historii i polityki, skupia się na przeżyciach jednostek. Materiały do książki zbierała ponad 20 lat. Udało jej się zebrać ponad 60 opowieści, z których wyłania się obraz ogromnego cierpienia, poświęcenia i manipulacji dokonywanych przez dekady na wszystkich społecznościach i narodowościach pod władzą radzieckich komunistów. Nie ma w tym zbiorze opowieści rodzinnej, w której nie pojawiałyby się więzienia i łagry. Aleksijewicz zauważa, jak często w wypowiedziach jej rozmówców pojawiają się słowa „strzelać”, „rozstrzelać”, „zlikwidować”, „wyeliminować”, „aresztowanie”, „10 lat bez prawa korespondencji”.

Wszystkie opowieści łączy jeden motyw – rozmówcy Aleksijewicz, choć oni sami i ich rodziny doświadczyły tak wiele zła i cierpienia, nadal wierzą w komunizm, uważają go za ustrój sprawiedliwy i piękną ideę. Tak ich wychowywano od dzieciństwa, a kiedy komunizmu zabrakło, znaleźli się w ideowej próżni, którą odbierają bardzo boleśnie. Kapitalizm jest zaprzeczeniem wartości, w które wierzyli przez całe życie. W rozmowach powtarza się opinia, że dawny system, w którym wszyscy mieli bardzo niewiele, był sprawiedliwszy.

– Okazuje się, że dwie dekady temu to elity chciały pieriestrojki, popierały Gorbaczowa. Naród wtedy milczał. A teraz, kiedy Putin rządzi, okazało się, że naród wcale nie wybiera demokratycznej przyszłości, tylko tęskni za sowiecką przeszłością. Naród rosyjski nie zaakceptował pieriestrojki – to dla mnie najbardziej wstrząsające odkrycie ostatnich lat – mówiła Aleksijewicz na środowym spotkaniu z czytelnikami w Warszawie.

Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki jest formą wyróżnienia i promocji najwartościowszych książek reporterskich, które podejmują ważne problemy współczesności, zmuszają do refleksji, pogłębiają wiedzę o świecie innych kultur. Jej celem jest uhonorowanie Ryszarda Kapuścińskiego, wybitnego reportera, dziennikarza, publicysty i poety, najczęściej – obok Stanisława Lema – tłumaczonego polskiego autora.

Jury nagrody przewodniczył Maciej Zaremba-Bielawski, szwedzki dziennikarz polskiego

pochodzenia, autor m.in. książki „Higieniści”. Zazwyczaj zwycięzca otrzymywał nagrodę w wysokości 50 tys. zł – tym razem nagrodę podzielono pomiędzy dwójkę laureatów. Nagrodę dla tłumacza otrzymał Jerzy Czech”, który przełożył „Czasy secondhand” na polski.

W tym roku po raz pierwszy w historii nagrody przyznano Nagrodę Translatorską dla Tłumaczy Ryszarda Kapuścińskiego. W kategorii „całokształt twórczości” odebrała ją Vera Verdiani, która przełożyła na włoski 15 książek Kapuścińskiego. W kategorii „przekład na nowy język” (czyli na inny niż 39 języków, na które przetłumaczono książki patrona nagrody) uhonorowano Lidię Tanuszewską, która przełożyła „Imperium” na macedoński.

Dotychczasowymi laureatami nagrody są Jean Hatzfeld („Strategia antylop”). Swietłana Aleksijewicz („Wojna nie ma w sobie nic z kobiety”), Liao Yiwu („Prowadzący umarłych”), Ed Vulliamy („Ameksyka”) oraz Elisabeth Asbrink („W Lesie Wiedeńskim wciąż szumią drzewa”)

Organizatorami nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki są miasto st. Warszawa i „Gazeta Wyborcza”.   (FF)

/źródło: http://wiadomosci.onet.pl/kraj/nagroda-im-kapuscinskiego-olszewski-i-aleksijewicz-laureatami/5np7p1/

Fragmenty nagrodzonych książek czytała Krystyna Czubówna.

Inne zdjęcia z Gali.

Kontakt



Zuletzt bearbeitet 10.10.2013 13.50
Linki