Komunikat Redakcji pisma Polonii w Austrii JUPITER

organu Klubu Inteligencji Polskiej w Austrii

Redakcja pisma polonijnego JUPITER – organu Klubu Inteligencji Polskiej w Austrii i Federacji Kongres Polonii w Austrii – zorganizowała po raz siódmy ZŁOTE SOWY POLONII:

dla osób wyróżniających się nie tylko talentem i dokonaniami, aktywnością, kulturą osobistą, postawą moralną, ale i społeczną - życzliwością i umiejętnością współpracy z polonijnymi środowiskami. Działających ponad podziałami i broniących dobrego imienia Polski i Polaków na emigracji.

Takie "polonijne Oskary”.

Naszym celem jest wyłonienie i uświadomienie tego faktu, że Polonia to nie tylko pracownicy bardziej lub mniej sezonowi, ale potężna armia osób pracujących nad utrzymaniem tożsamości narodowej, osób pracujących często - niejako anonimowo -  nad poprawą wizerunku Polski i Polaków na całym świecie. Jak niewiele o nich wie się w naszej Ojczyźnie... Sowy mają za zadanie pokazać tych ludzi, ich osiągnięcia i jakoś, choćby w skromnym wymiarze, nagrodzić ich za codzienną, mrówczą pracę „od podstaw”. Za pracę, talenty, radość jaką niosą innym swoim twórczym istnieniem.

A oto Laureaci Złotych Sów Polonii (polonijne Oskary) za rok 2011

Po wnikliwej analizie nadesłanych nam propozycji Kapituła Złotych Sów, w skład której wchodzą redaktorzy pisma JUPITER: Jadwiga Hafner, Cezary Kwapisz oraz Janusz Szlechta (USA), Rafał Nowak (Niemcy) oraz: Marek Kudlicki /muzyk/ z Austrii Magdalena Potorska - /kurator wystaw artystycznych z Niemiec/, Beata Dżon – dziennikarka /Polska-Austria/, przyznano Złote Sowy przedstawicielom Polonii w siedmiu kategoriach. Jako osobę spoza środowisk polonijnych, która wiele na rzecz promocji Polski i różnorodną pomoc Polonii niosła, Złotą Sowę otrzyma pisarz i tłumacz, Martin Pollak – znawca polskiej kultury, tłumacz polskiej literatury pięknej i promotor jej na terenie Austrii i całego obszaru niemieckojęzycznego.

Patronat honorowynad imprezą objęli:

Marszałek Senatu RP – Bogdan Borusewicz, prezes Stowarzyszenia Wspólnota Polska – Longin Komołowski, ambasador RP w Austrii dr Jerzy Margański, TV Polonia, red. Tygodnika ANGORA, Fundacja TERAZ POLSKA

Koncert Galowy i wręczenie statuetek odbędzie się dnia 24.03.2012 o godz. 18.00  w Wiedeńskiej Stacji PAN, 1030 Wien, Boerhaavegasse 25

VII. Złote Sowy Polonii

/Polonijne Oskary /

Literatura

Rawa Tadeusz– Szwecja, literatura.

Tadeusz Rawa urodził się w 1959 r. we Włodawie, w województwie lubelskim. W latach 1977-1980 studiował filologię skandynawską na Uniwersytecie Gdańskim. Od 1982 r. mieszka w Szwecji, gdzie ukończył studia dziennikarskie w Umea. Potem przez kilka lat pracował w  szwedzkich gazetach oraz w Szwedzkim Radiu. Dziś jest poetą, niezależnym dziennikarzem i tłumaczem. Publikuje reportaże z Polski i innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej w skandynawskich gazetach i czasopismach.

W Polsce wydał trzy tomiki wierszy: Ballada o siedmiu zbójach, Przejście graniczne iBoski shopping. Jest także autorem ok. 300 wierszyków ortograficznych w Szkolnym Słowniku Ortograficznym prof. Edwarda Polańskiego oraz współautorem książki dla dzieci Alfabet Kacpra.

Romuald Mieczkowski– Litwa - ur. w 1950 w Fabianiszkach stanowiących dziś dzielnicę Wilna. Studiował filologię polską i geografię, estetykę a także historię sztuki - poeta, ...Romuald Mieczkowski tłumaczy z litewskiego, języków słowiańskich. Wydał 12 książek. Członek Związku Pisarzy Litwy.

W 1989, na falipierestrojki, był założycielem cotygodniowego magazynu polskiego „Panorama Tygodnia” (późniejsze „Rozmowy Wileńskie”) w Telewizji Litewskiej, który prowadził do 2002 – aż do zniknięcia programu z anteny.

Od 1994 organizuje Międzynarodowe Spotkania Poetyckie „Maj nad Wilią“, jeden z pomysłodawców odrodzenia Śród Literackich w Celi Konrada, wchodził w skład ich Kolegium w latach 1992-2000 – aż do ich rozwiązania.

Autor licznych publikacji, materiałów radiowych i telewizyjnych. Wydał następujące zbiory wierszy: W Ostrej Bramie (Warszawa 1990), Co bym stracił (Kraków 1990), Wirtuozeria grubo po północy (Suwałki 1991), Powrócę; Podłoga w Celi Konrada; zbiór prozy poetyckiej Sennik wileński (Warszawa 1992, 1994, 1995), Sen w ogrodach Moneta (Zielona Góra 1996), Dźwięki ulicy Szklanej (Bydgoszcz 1999), Zbudować łódź (Toruń 2006), Objazdowe kino i inne opowiadania wileńskie (proza);Nikt nie woła; Na litewskim paszporcie(Wilno, 2007, 2008i 2011). Opracował antologię poetycką 50 poetów z różnych krajów pt. Przenieść Wilno do serca. Portret miasta (Wilno 2009). Jego esej o Miłoszu, którego znał osobiście, znalazł się w jubileuszowej litewsko-polsko-białoruskiej monografiiLaiko pameistrys (Czeladnik czasu).

Drukował swe utwory w pismach literackich na Litwie, w Polsce i w innych krajach (m. in. „Literatura ir menas”, „Kultūros barai”, „Poezja”, „Twórczość”, „Akcent”, „Borusia“.

Był tłumaczony na litewski, rosyjski, ukraiński, białoruski, angielski, niemiecki, włoski, francuski, węgierski, czeski, arabski i fiński. Sam Mieczkowski tłumaczy z litewskiego, języków słowiańskich.

Członek Związku Pisarzy Litwy oraz międzynarodowej grupy poetyckiej Magnus Ducatus Poesis. Tłumaczył z litewskiego, ukraińskiego, białoruskiego i rosyjskiego m.in. do wielojęzycznej antologii pt. Magnus Ducatus Poesis – Pokonywanie granic (Wilno, 2007), w której znalazły się wiersze czołowych poetów z Litwy, Polski, Białorusi i Ukrainy i do której wstęp napisał m.in. prezydent Litwy Valdas Adamkus.

Film

Agnieszka Holland- ukończyła szkołę filmową FAMU w Pradze, gdzie do jej wykładowców należeli reżyserzy Miloš Forman i Ivan Passer. Współreżyserowała filmy "Obrazki z życia" (1976) oraz "Zdjęcia próbne" (1977), o początkujących, młodych aktorach. Jej pełny debiut reżyserski to "Aktorzy prowincjonalni" (1980), z Tadeuszem Hukiem i Haliną Łabonarską.

Należy do nielicznego grona polskich reżyserów odnoszących za granicą sukcesy nie tylko artystyczne, ale i komercyjne. W swoich filmach porusza często kontrowersyjne wątki związków międzyludzkich, wyobcowania społecznego i kwestii politycznych oraz religijnych. Nagradzana na licznych festiwalach filmowych oraz nominowana do nagrody Oskara w USA. W tym roku także – za film „W ciemności”.

Katarzyna Adamik

Katarzyna Adamik, znana jako Kasia Adamik (ur. 28 grudnia 1972) - polska reżyserka i storyboardzistka (autorka scenorysów filmowych). Córka reżyserów: Agnieszki Holland i Laco Adamika. Absolwentka Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Brukseli.

Jako twórczyni scenorysów pracowała przy produkcjach: Plac Waszyngtona (1997), Na koniec świata (1999), Oczy anioła (2001), Kraina wiecznego szczęścia (2001) oraz Strzał w serce (2001).

Z matką współpracowała przy filmie Tajemniczy ogród (1993), jako asystentka, oraz przy filmie Julia wraca do domu (2002), jako drugi reżyser. Jej debiutem reżyserskim był obraz Szczekać na świat (ang. Bark) z 2002 r. Poza tym wspólnie z matką wyreżyserowała film Janosik. Prawdziwa historia (2009). W 2007 roku obok swej matki oraz jej siostry - Magdaleny Łazarkiewicz - była jednym z trzech reżyserów polskiego serialu Ekipa.

W 2008 roku wyreżyserowała film Boisko bezdomnych

Media

Ireneusz Lemans – Kanada. Prowadzi w Winnipegu Radio Polonia, ktore nadawane jest w każdą sobotę i niedzielę na falach 810am na stacji CKJS.

Irek Lemans, urodził się w 1966 roku w Szczecinie, studiował historię na Uniwersytecie Szczecińskim, w 1986 roku wyjechał do Niemiec, stamtąd w 1988 r. do Kanady. Na co dzień inspektor jakości w Motor Coach Industries, cały swój wolny czas poświęca działalności społecznej: jest członkiem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół Winnipeg, Legionu 246, reprezentantem społeczności polonijnej na spotkaniach z przedstawicielami władz.

W Radiu Polonia - polskiej sekcji multikulturowej stacji radiowej CKJS 810 AM - od 1996 roku. Jest producentem programu i prowadzi audycje poświęcone sprawom polskim i polonijnym, promocji i utrzymaniu języka polskiego, kultury, tradycji narodowych, promowaniu osiągnięć, wkładu oraz pozytywnego wizerunku Polaków i Polski w Kanadzie. Prowadzi wywiady z wybitnymi przedstawicielami społeczności polskiej, działającymi i odnoszącymi sukcesy w Kanadzie w dziedzinach kultury, sztuki, edukacji, biznesu itd. Są to spotkania antenowe  z artystami i naukowcami przybywającymi z Polski, z politykami kanadyjskimi, młodzieżą pielęgnującą język polski i tradycje narodowe w Kanadzie. Bez przesady można powiedzieć, że cały polski Winnipeg przemawiał do mikrofonów Radia Polonia. Współorganizator i patron medialny imprez polonijnych i koncertów artystów z Polski.

Współpracuje z tygodnikiem "Czas Związkowiec" ukazującym się w Kanadzie. W 2011 roku w uznaniu wybitnych zasług dla dobra Polonii Kanadyjskiej odznaczony Srebrną Odznaką Honorową Kongresu Polonii Kanadyjskiej.

Dariusz Adam Zeller – redaktor naczelny londyńskiej „Cooltury", literat, społecznik, działacz sportowy. Trzydziestolatek. W Londynie od 2001 roku.

Mówi Laureat: – Myślę, że moje spojrzenie na polską rzeczywistość nie jest już zniekształcone, zgubnym na dłuższą metę, natłokiem niepotrzebnych informacji medialnych w naszym kraju. Będąc w Polsce, czułem potrzebę codziennego zgłębiania wiadomości, nie mając jednocześnie odpowiedniego dystansu do tego, co się działo, ani też odpowiedniej perspektywy. Brytyjczycy mają do teraźniejszości i przeszłości zdrowsze podejście. To udzieliło się także i mnie – na szczęście. Jestem patriotą, ale mam dziś większy dystans do tego, co dzieje się w kraju.

/.../ – Patrząc z boku, dostrzegam zupełnie inne możliwości i perspektywy dla naszego kraju. Jednak nie wszystko widzę w różowych barwach. Owszem, gospodarka rozwija się prawdopodobnie w odpowiednim kierunku, ale sytuacja przeciętnego Polaka jest wciąż trudna. Ludzie mają problemy, by związać koniec z końcem, decydują się na działania mniej lub bardziej radykalne, najczęściej wyjeżdżają za chlebem zagranicę. To są setki tysięcy pojedynczych dramatów życiowych. Tego nie uleczy nawet najpiękniejsza mowa jakiegokolwiek polityka. Dopóki państwo nie będzie brało odpowiedzialności za przeciętnego Kowalskiego, dopóty ten sam Kowalski nie będzie się interesował innymi sprawami niż jego własne. Teoretycznie sytuacja wygląda inaczej niż 15, 20 czy 30 lat temu, ale pozostawiam każemu z osobna odpowiedź na pytanie, czy jest lepiej

Teatr

Anna Badora

urodzona w Częstochowie, Polka, została Austriaczką Roku 2011- najlepszą manager kultury. Anna Badora zaszczepia teatr młodym ludziom. Tylko podczas dwóch sezonów wzięło udział w teatralnym projekcie ponad 15 tys. osób. Dostrzegła potencjał twórczy w Internecie - zorganizowała festiwal Blog TXT, przedstawień opartych na blogach. Polka-Austriaczka Roku 2011 doceniana jest za wierność swojego teatru twórcom austriackim, za przywiązanie reżyserów i dramaturgów do sceny w Graz.  

Muzyka

Piotr Beczala - (ur. 1969) – polski tenor operowy. Urodził się w Czechowicach-Dziedzicach. Wykształcenie muzyczne uzyskał w Polsce, w Katowicach. Występował m.in. w Metropolitan Opera – debiut w sztuce Giuseppe Verdiego Rigoletto 19 grudnia 2006. Mieszka na stałe w Zurychu w Szwajcarii.

Występował z zespołami londyńskiego Covent Garden Theatre (Royal Opera House), San Francisco Opera, w Hamburgu, Berlinie, Frankfurcie nad Menem i Monachium. W 2006 miał debiut z mediolańskiej La Scali – najsłynniejszym teatrze operowym świata oraz w nowojorskiej Metropolitan Opera. Wystepował również w operach Amsterdamu, Brukseli, Paryża, Wiednia, Genewy, Bolonii i...

Anna Gutowska – Austria, skrzypaczka. Studiowała u prof. J. Jaquerod´a w Conservatoire du Lausanne (Szwajcaria) oraz w klasie mistrzowskiej u prof. E. Zienkowskiego w Wiedniu. Nagrodzona Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego "Młoda Polska". W ramach projektu stypendialnego zrealizuje nagranie płyty z Koncertami skrzypcowymi Henryka Wieniawskiego. Laureatka wielu nagród w międzynarodowych konkursach takżestypendystką Fundacji Menuhina Live Music Now w Wiedniu  i The Ryoichi Sasakawa Young Leader Fellowship Found /Tokio Foundation. Aktualnie nagrywa płytę w Krakowie z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej pod dyrekcją Massimiliano Caldi, w firmie DUX.

Sztuki Plastyczne

         Tadeusz Zlamal– Goeteborg, Szwecja, Malarstwo

Tadeusz Złamał - wybitny polski tancerz i artysta malarz czeskiego pochodzenia. Tańca uczył się w Państwowej Szkole Baletowej w Warszawie, równolegle studiując malarstwo i rzeźbę w prywatnej szkole prof. Stanisława Dobrowolskiego.

Krzysztof Bednarski - rzeźbiarz, urodzony w 1953 roku w Krakowie, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1973-1978, pracownia prof. Jerzego Jarnuszkiewicza i prof. Oskara Hansena), aktywny  w różnych dyscyplinach twórczych, niegdyś blisko związany z poszukiwaniami parateatralnymi Jerzego Grotowskiego, dla którego projektował plakaty (1976-1981). Od 1986 roku mieszka w Rzymie; intensywnie obecny również na polskiej scenie artystycznej.

We wczesnych pracach odnosił się do propagandy komunistycznej (Portret totalny Karola Marksa,1978), oraz sytuacji społeczno-politycznej Polski w stanie wojennym (Victoria-Victoria,1983, MN w Krakowie). Najbardziej znana jego realizacja to instalacja rzeźbiarska Moby Dick (1987), która znajduje się w kolekcji Muzeum Sztuki – ms2 w Łodzi. Praca ta stanowi swoistą ikonę sztuki rzeźbiarskiej ostatnich dekad XX wieku w Polsce. Jest autorem m.in. pomnika nagrobnego Krzysztofa Kieślowskiego (Warszawa 1997), pomnika Incontro con Federico Fellini (Rimini 1994), pomnika Fryderyka Chopina La note bleue  (Wiedeń 2010). 

Laureat nagrody im. Katarzyny Kobro (2004 r.), odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2011).

Prace Krzysztofa M. Bednarskiego znajdują się w kolekcjach najważniejszych muzeów polskich, jak Muzeum Narodowe w Krakowie, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie, Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, kolekcje Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Łodzi i Wrocławiu, kolekcja Galerii Foksal w Warszawie, a także w kolekcjach zagranicznych, m. in. Collezione Giorgio Franchetti w Rzymie, Fondazione Federico Fellini w Rimini, Fondazione Morra w Neapolu, Fondazione Orestiadi w Gibellinie na Sycylii, Fondazione Mario Schifano w Rzymie, Targetti Light Art Collection we Florencji, Muzeum Sztuki w Raumie, Finlandia oraz w licznych kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

Działacz polonijny

Małgorzata Wojcieszyńska– Słowacja – absolwentka Wydziału Pedagogiczno-Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego Od 2000 roku przez cztery lata była prezesem Klubu Polskiego w Bratysławie, organizowała duże imprezy kulturalne, jak Dni Polskie w Bratysławie, które otwierali prezydent RP Aleksander Kwaśniewski i prezydent RS Rudolf Schuster. Zorganizowała osiem edycji Balu Polskiego, którego gościem był m.in. premier RS Mikulaš Dzurinda. Zawodowo współpracuje ze słowackim dziennikiem SME (odpowiednik Gazety Wyborczej), dla którego relacjonuje polskie wydarzenia, przeprowadza wywiady z polskimi politykami. Współpracowała też między innymi z czeską redakcją Radia Wolna Europa, czy słowackim Radiem Twist współtworząc program „Weekend z legendą“, w którym prezentowała twórczość takich gwiazd jak Maryla Rodowicz, Marek Grechuta, czy Anna Maria Jopek.                                                                                                           Współpracuje z wieloma organizacjami polonijnymi spoza Słowacji – przede wszystkim z sąsiedniej Austrii i Niemiec.

Julia Skidan – Syberia – urodziła się w Krasnojarsku w Rosji. Ukończyła szkołę baletową i wydział: „Język rosyjski i literatura” na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krasnojarsku. Samodzielnie nauczyła się języka polskiego, przez wiele lat była prezesem Narodowo-Kulturalnej Autonomii "Dom Polski" w Krasnojarsku, prowadziła badania w współpracy z rosyjskim Memoriałem i zbierała materiały dotyczące polskiej diaspory na Syberii, co zostało ujęte w trzech książkach. Gromadziła i systematyzowała fakty historyczne dotyczące zsyłek na Syberię.

Działaczka polonijna przede wszystkim w dziedzinie kultury, pielęgnowania języka polskiego, tancerka, choreograf, twórca zespołu i szkółki polskiego tańca. Stworzony przez nią zespół bierze udział w Festiwalu Polonijnych Zespołów Folklorystycznych organizowanych corocznie w Rzeszowie. Poza tym dziennikarka. 

Obywatel Austrii

Martin Pollak - Martin Pollack urodził się w 1944 roku w Bad Hall w Górnej Austrii. Tłumacz, eseista, publicysta. Studiował literaturę słowiańską i historię Europy Wschodniej w Wiedniu i Warszawie.

Do 1998 roku pracował jako redaktor i korespondent czasopisma "Der Spiegel", obecnie pisze i tłumaczy (przełożył m. in. na niemiecki wszystkie książki Ryszarda Kapuścińskiego). Polskim czytelnikom znana jest książka "Po Galicji. O chasydach, Hucułach, Polakach i Rusinach. Imaginacyjna podróż po Galicji Wschodniej i Bukowinie, czyli wyprawa w świat, którego nie ma" (Olsztyn 2000), "Ojcobójca. Przypadek Filipa Halsmanna" (Wołowiec 2005).

Ostatnio opublikował "Der Tote im Bunker" (Wiedeń 2004; w polskim przekładzie ukaże się w 2006 roku). Większość książek jego autorstwa prezentuje w Polsce Wydawnictwo Czarny.

Bierze udział w wielu prezentacjach literatury i pisarzy polskich w Austrii i krajach obszaru języka niemieckiego.